＊My Simple Life＊作自己的SHERO

3-16烏龜和野鴨 : 以前，一隻頭腦簡單的烏龜厭倦了自己的家，她想到外面看世界。外面的世界很精彩，連瘸子也不戀自己的家。 烏龜大嫂把自己的如意打算講給兩隻野鴨聽，鴨子表示可以想辦法使她如願以償。 “請你看看這條大道，我們順著它在空中把你送到美洲；沿途你會看到許多國家、民族，學到各種風俗習慣，從中受到教益。有個叫尤裏西斯的國王曾也有過這樣的經歷。” 烏龜接受了鴨子的意見，把事情定了下來。為了空運烏龜，鴨子準備了一種工具，就是在烏龜的嘴裏橫放了一根木棍，爾後吩咐她道：“咬緊啊，萬萬不能鬆口！”說罷，兩隻鴨子各架起棍子的一頭，騰空而起，把烏龜送上了天。烏龜身背厚殼，架在野鴨之間遨遊，經過的地方，人們抬頭觀景十分地驚奇。 “真是神了！”大家喊道，“快看呀！龜皇后飛天了！” “皇后？真的，是皇后。該不是嘲笑我吧，我是皇后？！” 回想起來，假若烏龜在旅途中一言不發就萬事大吉了，可惜在她開口說話之際，嘴鬆開了棍子，她從空中一個倒栽蔥，摔死在那觀景的人群腳邊。她之所以摔死，就是因為不謹慎，太多嘴。 不謹慎，多嘴繞舌，愚蠢的虛榮心和無謂的好奇心，都是成功的共同敵人。

3-16 烏龜佮野鴨：古早,有一隻頭腦簡單的烏龜厭倦了家己的厝,伊想欲到外口看世界, 外口的世界真精彩,連跛跤的人嘛無留戀家己的厝。烏龜大嫂共家己的如意拍算講予兩隻野鴨聽, 鴨仔表示會使想辦法予她如願以償。“倩你看看這條大道，我們順著伊在空中共你送到美洲；沿途你會看著真多國家、民族，學著各種風俗習慣，從中受著教益。有一个叫做尤裏西斯的國王曾嘛捌有過這款的經歷。

” 烏龜接受了鴨仔的意見，共代誌定落來。為了空運烏龜，鴨仔準備了一種工具，著是佇烏龜的嘴裏橫放了一枝柴棍仔，然後吩咐伊講：“咬拫啊，萬萬袂使鬆口！”講煞，兩隻鴨仔隨人咬起棍仔的一頭，騰空而起，共烏龜送上了天。烏龜身背厚殼，佇野鴨之間飛，經過的所在，人們夯頭觀景真稀奇。“真正是神塊保庇阿！”逐家喊著，“緊看阿！龜皇后飛天了！” “皇后？真的，是皇后。應該毋是起俏我吧，我是皇后？！” 回想起來，假使烏龜在旅途中一句話攏毋講就萬事大吉阿，可惜佇伊開喙說話的時陣，喙鬆開了棍仔，伊從空中一个倒栽蔥，摔死佇觀景的人群的跤邊。伊之所以摔死，著是因為不細膩，太厚話。 不細膩，太厚話，愚蠢的虛華心佮加的好奇心，攏是成功的共同敵人。

3-16 Oo-kui kah iá-ah：Kóo-tsá, ū tsi̍t tsiah thâu-náu kan-tan ê oo-kui ià-siān liáu ka-tīêtshù,

I siūnn beh kàu guā-kháu khuànn sè-kài. Guā-kháu ê sè-kài tsin tsing-tshái,

liân pái-kha ê lâng mābô liû-luân ka-tīê tshù.

Oo-kui tuā-só kāka-tīê jû-ì phah-sǹg kóng hōo nn̄g-tsiah iá-ah-á thiann,

ah-á piáu-sīē-sái siūnn-pān-huat sú i jû-gōan-í-siông. “Tshiànn lí khuànn tsi̍t-tiâu tuā-tōo,

gún sūn-tio̍h i tīkhong-tiong kā lí sang kàu Bí-tsiu；iân-tôo lí-ēkhuànn tio̍h tsìn-tsè kok-ka kah bîn-tso̍k,
o̍h-tio̍h kok-tsióng hong-sio̍k si̍p-kuàn, chiông-tiong siū-tio̍h kàu-ik. Ū tsi̍t-ê kiò-tsòo 尤裏西斯 ê kok-ông

mā bat ū-kuè tsit-khuán ê king-lik. “Oo-kui tsiap-siūliáu ah-á ê ì-kiàn,  kātāi-tsì tiānn-lo̍h-lâi.

Uī-liáu khong-ūn oo-kui, ah-á tsún-pīliáu tsi̍t-tsióng kang-kū, tsiū-sītī oo-kui ê tshuì lai huiânn khǹg liáu tsi̍t ki  chhâ-kùn-á,

jiân-āu huan-hù i kóng ：”kā ân á, bān-bān bē-sái sang-kháu！”Kóng-liáu, nn̄g-tsiah ah-á suî-lâng kākhí kùn-á ê tsi̍t thâu,

thing-khong jî-khí, kā oo-kui sàng tsiūnn liáu thin. Oo-kui sin phainn kāu-khak tī-leh iá-ah tsi-kan pue ,king-kuè êsóo-tsāi,

lâng giâ-thâu kuann-kíng tsin hi-kî.Tsin-tsiànn sīsîn-bîng te pó-pì！”Ta̍k-ke huah tio̍h,”Kín-khuànn á！ku-hông-hiō pue-thinn-a！”

”Hông-hiō？Tsin--ê,sī hông-hiō.Ing-kai m̄ sīleh kāguá khí-tshio pa,guá-sī hông-hiō？！

 ” Huê-sióng khí-lâi, khah-sú oo-kui tī-leh lí-tôo tiong tsi̍t-kù-uēlóng m̄ kóng tio̍h bān-sūtāi-kiat a,

khóo-sioh tīi khui-tshuì kóng-uēêsî-tsūn ,tshuì sang-khui liáu kùn-á, i tuì khong-tiong tsi̍t-ê tòo-thâu-tsai,

siak sí ti kuan-king ê lâng kûn ê kha pinn. I tsi sóo-í siak-sí,tio̍h-sīin-uībô sué-jī,siunn-kāu-uē.  

Bô sué-jī,siunn-kāu-uē,  gû-thún ê hi-hua ê sim kah ke ê hòon-kî-sim, long-sīsîng-kong ê kiōng-tông tik-jîn.